رازمن

 همزباني نيست تا برگويمش 

 راز اين اندوه وحشتبار خويش 

 بيگمان هرگز كسي چون من نكرد 

 خويشتن را مايه آزار خويش 

 از منست اين غم كه بر جان منست 

 ديگر اين خود كرده را تدبير نيست 

 پاي در زنجير مي نالم كه هيچ 

 الفتم با حلقه زنجير نيست 

 آه اينست آنچه مي جستي به شوق 

 راز من راز ني ديوانه خو 

 راز موجودي كه در فكرش نبود 

 ذره اي سوداي نام و آبرو 

 راز موجودي كه ديگر هيچ نيست 

 جز وجودي نفرت آور بهر تو 

 آه نيست آنچه رنجم ميدهد 

 ورنه كي ترسم ز خشم و قهر تو